rang

rang [rã]

〈m.〉

1 rij

2 〈leger〉gelid

3 plaats ⇒ rang, volgorde

4 rang ⇒ stand, stelling

5 toer 〈bij breien〉

♦voorbeelden:

1    rang de perles • parelsnoer

      grossir les rangs des mécontents • zich voegen bij het leger ontevredenen

      serrer le(s) rang(s) • de gelederen sluiten

      être au rang de ses amis • tot zijn vrienden behoren

      mettre au rang de • rekenen tot

      admettre qn. dans ses rangs • iemand in zijn midden opnemen

      en rang d'oignons • in een rij

      en rangs serrés • in gesloten gelederen

      prendre rang parmi • zijn plaats innemen te midden van

      être, se mettre sur les rangs • meedingen, solliciteren

2    hommes du rang • manschappen

      rentrer dans le rang • weer gewoon soldaat, ambteloos burger worden

      servir dans le rang • als gewoon soldaat dienen

3    être placé au troisième rang • op de derde rij; 〈figuurlijk〉derde plaats gezet worden

      en rang, par rang d'ancienneté • naar anciënniteit

4    distinctions de rang • standsverschillen

      avoir rang avant, après qn. • hogere, lagere rang hebben dan iemand

      être du même rang • dezelfde waarde hebben

m

1) rij

2) gelid [leger]

3) plaats, volgorde

4) rang, stand

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.